\Rut"ter\ (r[u^]t"t[~e]r), n. [D. ruiter a rider. Cf. {Ruttier}.] A horseman or trooper. [Obs.] Such a regiment of rutters Never defied men braver. --Beau. & Fl.
\Rut"ter\, n. [From {Rut}.] That which ruts.